We zijn er!

Hoi allemaal!

Eindelijk is het zo ver, ons grote avontuur is begonnen! Na veel stress met inpakken hadden we 8 september om kwart voor 3 afgesproken op Schiphol. Na wat kleine vertraging onderweg konden we om 10 over 3 dan toch de laatste spullen van Tamara overpakken in onze gezamenlijke koffer en daarna de bagage gaan droppen (inchecken hadden we op vrijdag al gedaan, ideaal!).
Daarna nog even wat gedronken met ons uitzwaaicomite (17 man/vrouw groot, heel erg leuk vrienden en familie!), en toen kwam het grote moment van afscheid nemen. Dat was wel een gek gevoel, maar eenmaal door de douane heen hadden we de knop al omgezet en ging het grote avontuur beginnen!

Gelukkig hoefden we niet heel erg lang te wachten voor we het vliegtuig in mochten, althans, bij de ingang van het vliegtuig werden we nog even goed in de maling genomen. Ons vliegtuig zou naar New York vliegen, dus we moesten ergens anders heen. Nou geloof me, op zon moment geloof je het in eerste instantie ook nog! De vlucht was verder prima, op een bloedneus bij Tamara na. Aangekomen op de luchthaven van Toronto was de volgende stap om ons visum op te gaan halen. Helaas bleken er nog een paar mensen die een visum wilden, dus werd ons verteld om gewoon maar ergens op de banken te gaan zitten, en dan zou vanzelf wel iemand ons op komen halen. Bij ons begonnen natuurlijk gelijk doemscenario's van: zouden onze koffers er zometeen nog wel staan, en blijft Stephen wel op ons wachten? Uiteindelijk waren we gelukkig redelijk snel aan de beurt voor ons visum, en was het allemaal gauw geregeld.
Mooiste zin op het felbegeerde papiertje: "Not valid for employment in businesses related to the sex trade such as strip clubs, massage parlours or escort services". Jammer hahaha!
Gelukkig waren onze koffers van de band afgehaald en stonden ze dus nog op ons te wachten, en ook Stephen was nog niet vertrokken.
Daarna zijn we gauw naar de auto gegaan en op naar ons huis (ongeveer anderhalf uur rijden vanaf Toronto). We hebben een hartstikke grote kamer met een eenpersoons en een tweepersoons bed erin, onze eigen badkamer en gezellige huisgenoten :) Nadat Stephen vertrokken was zijn wij ook gelijk gaan slapen aangezien het toen voor ons gevoel toch al wel 5 uur 's nachts was.

Vanochtend werden we om 8 uur plaatselijke tijd wakker, dus dat was prettig, zitten we gelijk een beetje in het ritme. Eerst even rustig wat gedronken en daarna zijn we onze koffers uit gaan pakken. Al onze spullen hangen nu ook in de kamer, dus het is nu echt onze kamer :) Gelukkig hadden Geoff (een van onze huisgenoten) en Stephen al wat boodschappen gedaan, dus konden we gewoon lekker ontbijten. Om 12 uur zouden onze huisbazen, Jim en Mary, langskomen voor een BBQ. Onze lunch bestond dus uit 2 heerlijke hamburgers. Ook hadden ze voor ons nog een klein cadeautje, een toilettasje met allemaal kleine verzorgingsproducten, super leuk! Ook hebben we nu allebei onze eigen sleutel van het huis, best wel fijn haha. Om 2 uur zou Stephen ons weer komen ophalen om wat sightseeing te doen en eventueel wat boodschappen te halen. Aangezien bellen met onze nederlandse telefoons hier wat duur is (gewoon even €2.25 per minuut, *kaching*), hadden we bedacht dat het wel handig zou zijn om een prepaid telefoon hier te kopen, in de veronderstelling dat dat wel hetzelfde zou werken als in nederland. Nou niet dus. De meeste prepaid kaarten hier, betaal je maandelijks voor, en ook niet een klein beetje! Als je uberhaupt wil kunnen bellen dan kost het je al gauw 35 dollar per maand, niet echt wat wij zochten! Maar er schijnt wel een provider te zijn waar je wel gewoon per minuut kunt betalen, dus hopelijk kunnen we daar alsnog een telefoon vandaan halen. De toestellen zelf zijn trouwens ook echt duur! Goedkoopste toestel kostte al 50 dollar! En dan heb je echt een hele simpele nokia. Uiteindelijk hebben we dus alsnog geen telefoon, maar hopelijk kunnen we die wel ergens deze week kopen.

Na het telefoonshoppen heeft Stephen ons meegenomen naar Port Dalhousie. Dit is een havengebied aan het meer van Ontario waar ook een roeibaan ligt. Vanaf onze kant van het meer kun je Toronto zien liggen als het mooi weer is (en dat was het gelukkig vandaag!). Ook is er hier een draaimolen die al heel oud was, en die nu weer helemaal opgeknapt was, maar waarvoor nog altijd dezelfde prijs wordt gevraagd als vroeger (5ct voor een ritje). Stephen was zwaar teleurgesteld dat we er niet in wilden haha, achteraf hadden we niet misstaan, aangezien er ook een aantal oma's volop lol hadden in de draaimolen. Hierna zijn we nog een lekker ijsje gaan eten en heeft Stephen ons de roeibaan van dichtbij laten zien. Daarna was het tijd Stephen z'n zoons op te gaan halen van turnen en zijn we naar Stephen's huis gereden om daar te gaan eten.
Eerst hebben we een tour door het huis heen gekregen en alle spelletjes en lego van de jongens bekeken, waarna we lekker buiten hebben gegeten. Na het eten wilden de jongens graag nog een spelletje met ons doen, dus hebben we met zn allen een potje Heroica gedaan, en ja dat is nog meer lego haha!

En inmiddels zijn we weer thuis, nog even aan het vechten tegen de slaap. Want ondanks dat we hier op een normale tijd wakker werden denkt ons lichaam nog steeds een beetje dat het gewoon midden in de nacht is nu.
Morgen gaan we bij de universiteit kijken, en voor de rest hebben we echt nog geen idee wat we de komende week allemaal gaan doen.

Liefs uit Canada!