Bye bye Brock...

En toen was het ineens alweer vertrekdag. De afgelopen twee weken zijn voorbij gegaan zonder dat ik het in de gaten heb gehad. We hebben wel nog een hoop leuke dingen gedaan, zo zijn we naar onze laatste basketbalwedstrijd van de Brock Badgers gaan kijken. Die viel nog in de vakantie, ook al was het voor ons dan wel geen vakantie meer, maar daardoor was dus nog niet heel de universiteit open. Niet heel handig als je dan al je spullen inclusief jas en sleutels in je lab achterlaat, en vervolgens bijna alle deuren op slot te zitten als je terug komt. Gelukkig was er 1 nog wel open, waardoor alles nog goed kwam, maar dat was toch wel even een avontuurtje!

Om onze Canadese ervaring nog compleet te maken had Geoff nog beloofd om ons mee te nemen naar een ijshockeywedstrijd van de hoogst spelende league op het moment (de NHL had namelijk een lock-out, maar die is precies nu weer voorbij, dus dat missen we helaas net), om te laten zien dat ijshockey echt wel leuk is (de andere wedstrijd waar we geweest waren was niet echt denderend om naar te kijken namelijk). Nou, het niveauverschil was inderdaad duidelijk, en zo was het toch wel een leuk spelletje om naar te kijken. Na een gevechtje tussendoor (als je je helm afdoet en je handschoenen uit dan mag dat gewoon, gaan de scheidsrechters ook niet ingrijpen), eindigde de wedstrijd in een gelijk spel, wat betekent: shoot-out! Overduidelijk mijn favoriete deel van de wedstrijd!

Daarna begon vorige week ook al het afscheid nemen. Yuki vertrok namelijk afgelopen donderdag weer richting Japan, dus hadden we met haar afgesproken om nog een keer uit eten te gaan bij de Koreaan (twee vliegen in 1 klap, want we wilden sowieso nog een keer bij de Koreaan gaan eten, en we moesten Yuki ook nog een keer zien). Dat was erg gezellig en vooral ook erg lekker! Op vrijdag hebben we Stephen, Geoff & Mike nog meegenomen voor Sushi om ook hen te bedanken voor de tijd die we hier hebben gehad. Voor Stephen & Geoff hadden we nog een boek gekocht als presentje, en daar waren ze erg blij mee.

Vervolgens begon ons allerlaatste weekend hier in Canada, een heel gek idee. We wilden nog wel wat doen in dat laatste weekend, dus zijn we op zaterdag nog een keer naar Decew Falls geweest. Daar waren we 1 van de eerste weekenden hier ook geweest, dus mooi om daar ook weer mee af te sluiten. Doordat alle sneeuw was gesmolten was het wel een beetje modderig helaas, maar we hebben genoten van de natuur om de hoek, en konden nu eindelijk de waterval zelf ook zien (zomers was die verstopt achter een heleboel boomblaadjes :)). Om het leven nog een beetje relaxed te houden zijn we daarna zondag naar de bioscoop gegaan om The Hobbit te bekijken. Leuke film, alleen wel jammer dat hij zo lang duurt haha! ’s Avonds kwam Roger nog een keer langs en zijn we nog een keer bier gaan drinken in de Sportsbar & hebben we een spelletje Halli Galli gespeeld, waarna het ook tijd was om van hem afscheid te gaan nemen.

En toen was het maandag, en konden we eindelijk de laatste metingen voor Pearl iZUMi gaan doen! Voor de laatste 9 metingen moesten we onze werkopstelling nog 1 keer veranderen, aangezien de kamer afgekoeld werd naar -10 hierbij. De apparatuur had dat waarschijnlijk niet zo leuk gevonden, dus moest dat allemaal buiten de kamer gezet worden. Daardoor moesten we dus het een en ander aan kastjes met kabeltjes eraan verplaatsen, en dat kan dus kennelijk niet zonder dat er dan zo’n kabeltje kapot gaat. Gelukkig kwam Geoff ons na 1 dag uit de brand helpen door het probleem te vinden én te verhelpen, en hebben we dus uiteindelijk alle metingen af kunnen maken. We mogen nu vanuit Nederland nog meehelpen aan het verslag dat uiteindelijk naar Pearl iZUMi gestuurd wordt :).

Dinsdag zouden we met Stephen alle data nog doorspreken en was er nog een labmeeting waar we bij aanwezig mochten zijn. Stephen is heel erg tevreden over al het werk dat we hebben gedaan, dus dat is in ieder geval heel erg fijn! Van Mike hebben we allebei nog een fles van zijn favoriete ijswijn gekregen, echt super lief! Daarna was het tijd om afscheid te nemen van iedereen in het lab, en dat was best wel gek eigenlijk, ik ga het lab, en ook de mensen waarmee we hebben samengewerkt toch wel missen denk ik.
’s Avonds zijn we nog een keer uit eten geweest om onze laatste avond in Canada te vieren (je galgenmaal kan maar beter goed zijn toch?!), en om het nog even perfect af te sluiten hebben we nog een bak ijs gehaald en hebben we thuis lekker ijs met chocoladesaus gegeten. En na het laatste (korte) nachtje slapen zijn we nu wel zo’n beetje klaar om weg te gaan. Alles past makkelijk in de koffers wonderbaarlijk genoeg (bedankt papa en mama dat jullie al mijn spullen al hadden meegenomen haha!), dus het is nu nog even een keertje stofzuigen en dan wachten tot de taxi ons op komt halen om 13.35. We vliegen vervolgens om 18.35 en om 7.40 Nederlandse tijd staan we weer met beide beentjes op Hollandse bodem.

En wat een avontuur hebben we dan om op terug te kijken. We hebben zoveel gave dingen gedaan, en ook nog eens enorm veel geleerd! Als iemand mij een jaar geleden had verteld dat ik überhaupt een buitenlandse stage zou gaan doen, dan had ik het denk ik al niet durven geloven, en hier zit ik dan met een heleboel ervaring die ik maar mooi in m’n zak kan steken. Nu is het hopen dat we hiermee ook onze toekomstige carriere sneller uit de startblokken kan komen, maar zo niet, dan heb ik in ieder geval mezelf weer een heel stuk ontwikkeld.
Tam, ik ben zo blij dat ik jou bij me heb gehad om alles mee te delen, en ik vind het heel bijzonder, dat eigenlijk hoe langer we bij elkaar zaten, hoe beter het ging samen. Ik ga je echt missen! Ik heb veel van je kunnen leren, en ik ben trots dat we het samen zo goed hebben gedaan! <3 voor jou :D